In Nederland heeft Forvis Mazars negen vestigingen, waar 63 partners en ruim 1.100 medewerkers werkzaam zijn. Hoe gaan zij bewust onderweg? Die 1.100 medewerkers zijn namelijk allemaal frequent ambulant om zo hun dienstverlening te kunnen leveren aan hun klanten. MONO-Zakelijk had een verdiepend gesprek met Frank Walta, onze voorzitter van de Raad van Bestuur.
Geen top-down regels
“Realiseer je dat wij als accountant dagelijks geconfronteerd worden met een mêlee aan regels en procedures. Vanuit verschillende toezichthouders. Gericht op de uitoefening van ons vak. Juist dát maakt dat onze mensen ietwat onrustig worden van interne regels. Zéker als men het gevoel krijgt dat ze worden bekneld in hun vrijheid. Wat voor iedere professional gewoon relevant is. Daarom dat we wat terughoudend zijn met top-down afgekondigde regels als dat niet strikt noodzakelijk is. Maar dat betekent niet dat het vormgeven van een bewust mobiliteitsbeleid binnen Forvis Mazars geen aandacht krijgt – helemaal niet als je ziet hoe kansrijk dat is.”
Niet meer voor dagje naar New York
“Ook bij ons als wereldwijde organisatie heeft corona voor een heuse gamechanger gezorgd. Bijvoorbeeld als je kijkt naar onze vliegbewegingen voor en na corona. Destijds was het heel gewoon om voor een dagje heen en weer te vliegen naar Parijs, Londen of New York. Al dat soort dingen doen we sinds corona digitaal. Maar ook onze binnenlandse reisbewegingen: gemiddeld werken onze collega’s meer thuis en ook klantcontacten gebeuren – waar dat kan – digitaal. Spreekt voor zich dat die niet gereisde kilometers de meest veilige én de meest duurzame zijn!”
Verschuiving marktaandeel modaliteiten
“Mede door de CO2 registratieplicht van afgelopen zomer krijgen we nu steeds beter zicht op de verhoudingen tussen de modaliteiten – het aantal kilometers wat wordt afgelegd per auto, OV (inclusief vliegen) of fiets. Wij zijn bezig om daar een beeld van te vormen hoe zich dat in de komende jaren moet gaan ontwikkelen – ook afhankelijk van de mate waarin incentives worden opgepakt door onze collega’s zoals bijvoorbeeld onze nieuwe elektrische leasefietsregeling. En niet onbelangrijk: ik probeer zelf het goede voorbeeld te geven. Ik heb geen auto, woon in Amsterdam, ga met de fiets naar kantoor en de rest doe ik met het OV.”
Magic Tuesday
“Wat wij in het grijze verleden veel zagen, was dat interne afstemmingsgesprekken bij ons op kantoor relatief versnipperd waren georganiseerd. Daarom hebben we dat op een wat hiërarchische wijze aangepakt, door de introductie van ‘Magic Tuesday’ – een bundeling van alle interne afstemmingsmomentjes op één dag – waarbij iedereen aanwezig is. En dat is écht een win-winsituatie: minder reisbewegingen, minder verliesuren en een effectievere tijdsbesteding.”
Minder schades
“Er zijn nog wel wat kansrijke velden te verzilveren in onze organisatie als je kijkt naar de wijze waarop we ons mobiliteitsbeleid hebben vormgegeven. Eén daarvan is ons schadepatroon (blikschades), dat bij ons hoger is dan gemiddeld. Wat wij ook gerapporteerd krijgen van onze verzekeraar. We willen het gesprek voeren over het inzetten van incentives om het schadevrij rijden te stimuleren. Denk bijvoorbeeld aan het zelf afsluiten van een verzekering of het terugkrijgen van no-claim bij een schadevrij jaar.”
Hoe ervaart zij het mobiliteitsbeleid bij Forvis Mazars in de praktijk van alledag?
“Het mobiliteitsbeleid van Forvis Mazars speelt een belangrijke rol bij het aantrekken en behouden van talenten. Wij werken met veel jonge collega’s die het gaaf vinden dat de leaseregeling onderdeel is van de secundaire arbeidsvoorwaarden. Toch zie ik een verschuiving in mobiliteitsbehoeften door de populariteit van thuiswerken en aandacht voor duurzaamheid. Al jaren geleden heeft Forvis Mazars hierop ingespeeld door het aanbieden van een NS-Business Card en inmiddels is de trein een steeds populairder alternatief. Collega’s stimuleren elkaar om de trein te nemen, wat niet alleen milieuvriendelijker is, maar ook de reistijd productiever maakt.
Ik vind dat ons mobiliteitsbeleid al rekening houdt met de verschillende behoeften en voorkeuren van medewerkers. Ik zie een kans in het blijven stimuleren van alternatieven zoals de trein of een elektrische fiets en het kritisch blijven nadenken over welke afspraken digitaal of fysiek moeten plaatsvinden. Zo kunnen we de keuze voor duurzaam reizen verankeren in ons denken en dat leidt tot een minder negatieve impact op het milieu. We moeten elkaar blijven uitdagen op de keuzes die we maken en daarbij is iedereen een voorbeeld voor andere collega’s.”
